Trawertyn jest jednym z materiałów, po który najczęściej sięgają Polacy. Sporadycznie stosowany na ziemiach polskich przez wieki, pojawił się na dobre w polskich miastach w latach 70 wraz ze zwiększeniem wydobycia na cele budowlane w okolicach Działoszyna w Łódzkiem (złoża Raciszyn i Zalesiak).
Spośród krajów europejskich największa ilość odmian trawertynów znana jest we Włoszech, mniejsza w Hiszpanii, a także w Niemczech, Macedonii, na Węgrzech i Słowacji. Mają one głównie różne odcienie barwy brązowej i żółtej, rzadziej są szare, czerwone i białe. We Włoszech od czasów antycznych były wydobywane plejstoceńskie trawertyny pod Rzymem w Tivoli (np. Travertino Tivoli), w Toskanii w okolicy Sieny (np. Siena Silver Travertine). W Hiszpanii trawertyny pozyskiwane są w Górach Betyckich w pobliżu andaluzyjskich miast Huelwa, Alhambra i Albox. Ich piękne czerwone odmiany znane są jako Rojo Huelva, Rojo Alhambra i Travertino Madrea Rojo.
Trawertyny niemieckie są wydobywane na południu Wirtembergii na obrzeżach Jury Szwabskiej (np. Gauingen Travertine), a także w środkowej części kraju- Turyngii na południe od Weimaru (np. Travertin Thuringen).
Macedońskie trawertyny występują głównie w okolicy Skopje (np. Dalmatina Gold Travertine), węgierskie- na północy w regionie Komȁrom- Esztergom (np. Sutto Classic Travertine),karpackiej części kraju (np. Spissk Travertine).
Napotkać również można trawertyny, szczególnie dekoracyjne, o fakturze zbliżonej do drewna, w formie płytek wycinanych z fragmentów plejstoceńskich nacieków jaskiniowych. Są one znane pod nazwami Stalattite del Carso oraz Onice del Corco i pochodzą opisywanego już Słoweńskiego Krasu w pobliżu Triestu.
Zastosowanie:
bardzo dobry kamień na okładziny ścienne czy blaty, świetny kamień na dekoracje, wymaga dodatkowej obróbki.
Formy dostępne na rynku:
płyty, płytki.
Miejsca aplikacji:
wewnętrzne okładziny ścian w budownictwie rodzinnym, budynkach biurowych, hotelach, sklepach.